Thônes 2009
Op zaterdag 30 mei 2009 werd er door 7 Pelotonners, t.w. Niek Berben, Koos Verheijden, Piet Kusters, Pier Silvrants, Frans jacobs, Sjaen Sijben en John van Haeff om 7:30 uur per auto afgereisd van Neer naar Thônes in Frankrijk.
Na een voorspoedige reis met enkele tussenstops kwamen we om ca. 17:00 uur op onze bestemming, Hotel-Restaurant L’Hermitage, aan waar we naar onze hotelkamers werden verwezen. Aangezien het stralend weer was (trouwens de rest van de week ook) met een temperatuur die goed was voor een terrasje werd deze kans ook snel gegrepen na het avondeten. Na deze welkome verpozing legde later op de avond zich iedereen te ruste om bij te slapen voor de komende tochten.
Zondag 31 mei 89 km afgelegd
De 1e tocht voerde ons over (slechts) 1 col, maar niet de minste. Vanaf Thônes liep het al licht stijgend op naar St.Jean de Sixt en daarna kwam er een mooie afdaling tot Bonville waarna het heen en weer ging tot Scionzier/ Le Reposoir waar de 16 km lange klim naar de bekende Col de la Colombière (1613 m) begon. In het begin is deze col best te doen, maar na enkele kilometers werd hij constant ronde 8% en de laatste kilometers verrasten ons met 10 en 11%. Moe maar voldaan bereikte iedereen de top, waar even werd bijgekomen en genoten van het uitzicht voordat de afdaling werd ingezet. Op de terugweg werd in St.Jean de Sixt nog een terrasje gepikt en na 89 km aangekomen in het hotel wist iedereen weer wat het klimwerk inhield.
Maandag 1 juni 119 km
Vandaag stond ons een flinke tocht met 5 cols te wachten. Vanaf Thônes werd al snel de Col du Marais (837 m/ ca. 5 km klim) beklommen en na de afdaling begin alweer de klim van de Col de L’Epin (100 m) met 7 km klimwerk met stijgingen tussen 5 en 9½ %. Na deze te hebben afgedaald namen we een tijdlang een fietspad tot Ugine om vanaf daar de niet zo lange (6 km) maar wel zeer pittige Col de la Forclaz te bedwingen. Vanaf daar werd via Villard sur Dron naar Beafort sur Doron gefietst alwaar een pitstop met salade werd genuttigd. Tijdens deze stop werd Piet nog in gelegenheid gesteld zijn wielerbroek (die schijnbaar 2-zijdig draagbaar is) te wisselen. Na deze inwendige versterking volgde al vrij snel de 15 km lange klim naar de Col de Saissies (1650 m), een bult met stijgingen tussen de 3 en 8½ %. Na een vrij slechte afdaling (slecht wegdek) werd de klim van 11 km naar de top van de Col des Aravis nog meegepikt. Na de afdaling via St Jean de Sixt naar Thônes had iedereen een stevige pint op het hotelterras zeker verdiend.
Dinsdag 2 juni 110 km
Vanaf Thônes werd naar het 20 km verder gelegen Annecy gefietst. Annecy is een prachtige stad gelegen aan het meer van Annecy en voor veel toeristen een bezienswaardigheid (voor ons pas de laatste dag). Nadat we een stukje door de binnenstad langs het meer waren gefietst werd de weg naar Semnoz gevolgd en fiets je plotseling zo uit de drukke stad de rust van het bos in waar de 17 km lange klim naar de Crêt de Châtillon (met 1699m de hoogste klim van onze fietsvakantie) begint. Een mooie klim prachtig door de schaduw van het bos (was zeer welkom vanwege de felle zon die pal op je bol stond) met in het begin mooie wisselende stijgingen, maar vanaf km 8 constant tussen de 8 en 10 %. Boven werd even een cola genomen voor de vochtbalans op pijl te houden, maar omdat het er flink waaide werd weer snel afgedaald. Eerst volgde nog de Col de Leschaux (897 m) die echter niet veel voorstelde, en na enkele afdalingen werd het meer van Annecy bereikt. Langs dit meer werd weer een restaurantje aangedaan om de innerlijke mens aan te sterken (met b.v. een pasta junior of zo) en daarna de benen te strekken op de strandstoelen. Regelmatig werden er tijdens en na de pauzes de nodige “faxe” verstuurd, maar ik heb zo’n vermoeden dat deze niet zijn aangekomen op de huisadressen. Na de pauze werd het fietspad tot Balmette genomen alwaar de 10 km lange klim naar de Col de Forclaz-de-Motmin (1157 m) werd aangegaan. Deze zeer pittige klim met stijgingen tot meer dan 11 % werd echter beloond met een schitterend uitzicht over het meer van Annecy. Vanaf hier krioelt het soms van de deltavliegers en parasailers die vanaf daar ook hun aanlooproutes hebben om zich daarna in het diepe te storten. Na een pauze waarin we hebben kunnen genieten van de uitzichten werd weer afgedaald en dachten we het klimwerk te hebben gehad, maar zowaar kregen we, na een korte uitwijkmanoeuvre van Koos, nog een klein colletje. Dit was de Col de Bluffy (dit was geen bluf) van 631 m.. Daarna ging het via Bluffy weer huiswaarts voor de welverdiende terraspint, maaltijd en avondfaxe of Pelforth.
Woensdag 3 juni 85 km
Nog maar koud Thônes uit begon de 12 km lange klim naar de Col de la Croix-Fry (1467 m). Maar dankzij het “rustige” aanvangstempo van Koos werd ook deze bult, met in het middenstuk stijgingen van 9 tot 11 %, goed volbracht. Na een korte afdaling (ca. 5 km) werd de Col des Aravis (van een andere zijde als een vorige tocht) genomen. Na de afdaling naar Flumet werd via een mooie zijweg naar Héry gefietst over een col zonder naam (dus was het geen col, maar wel een klim) en daarna afgedaald naar Ugine. Net voorbij Ugine werd een restaurant aangedaan voor de energiebevoorrading aan te vullen. Sjaen en Koos hebben aldaar een gevecht moeten leveren met de plaatselijke “salade de savoyarde”, maar kwamen uiteindelijk toch als overwinnaar uit de strijd. De uitputtingsslag met de savoyarde was echter zo groot geweest dat al vrij kort na vertrek uit het restaurant “de wei” werd opgezocht. Maar helaas was deze rust ons ook niet lang gegund omdat de plaatselijke “Zeiktonnepiet” zonodig het hooi moest draaien. Na deze hindernissen volgde al snel de klim naar de Col de L’Epin (1000 m), die evenals de daarop volgende Col du Marais (837 m) van de andere zijde als in een vorige tocht werden bedwongen. Daarna werd via een afdaling, met een remmanoeuvre voor een plaatselijke dwaas die zonodig voor ons de weg op moest, toch veilige haven in Thônes bereikt
Donderdag 4 juni 80 km
Vandaag was het de dag van het uitfietsen en genieten met een rondje om het meer van Annecy. Vanaf Thônes werd afgedaald naar Annecy en het rondje meer links van het meer aangevangen. Na enig heen en weer (ofwel omhoog/omlaag) te hebben gefietst kwamen we bij de weg onder langs het meer. Hier werden diverse stops ingelast om te genieten van de prachtige uitzichten en landende parasailers. Rond het middaguur hadden we een restaurant bereikt dat we al eerder hadden aangedaan en besloten daar, mede door de goede verzorging van de vorige keer, onze pauze te nemen met aansluitend de siësta in de strandstoelen. Hierna werd via het fietspad Annecy aangedaan, alwaar we een korte trip dor de prachtige oude binnenstad hebben gemaakt. Een plaatselijke schone werd aangesproken voor een “pasfoto” en bereid gevonden de “Naerse schonen” vast te leggen. Daarna werd nog even de strandboulevard aangedaan om vervolgens in een voorstadje van Annecy nog een strand-terras te nemen met (ondanks de cappuccinoprijs) een prachtig uitzicht. Na een korte klim raakten we weer uit het dal van Annecy om terug te fietsen naar Thônes.
Vrijdag 5 juni werd de terugtocht naar Naer weer aanvaard en afgerond om moe maar voldaan weer thuis op de “klep” te vallen.
Conclusie
Iedereen was het er mee eens dat we een geweldige fietsvakantie hebben gehad met schitterend weer (bijna constant 25º of meer) in een zeer mooie streek. Zeker noemenswaardig is dat Piet met een gebroken rib alle tochten heeft meegefietst, echter op een zeer verstandige manier (samen met Pier en Koos achterin) en zo, ons en zijn inziens, minder heeft geleden als dat hij gewerkt had. Bravo hiervoor. Iedereen heeft soms wel eens afgezien (Niek als klimgeit waarschijnlijk het minste) maar genoten, en na gedane arbeid was het in de horeca gelegenheden van Thônes heerlijk onspannen en altijd goed vertoeven achter een lekkere Faxe of Pelforth met pinda,s.
Koos Verheijden
